Najtrudniej pisać o szczęściu. Bo można przesadzić, być posÄ…dzonym o egzaltacjÄ™ czy narazić siÄ™ na Å›mieszność. No i kÅ‚ucie w oczy szczęściem, gdy w "caÅ‚ej" Polsce źle, gdy wszem i wobec sÅ‚yszy siÄ™ narzekania? Kto bÄ™dzie czytaÅ‚ jakieÅ› tam opowieÅ›ci o ludzkiej radoÅ›ci. Tragedia broni siÄ™ sama. A jednak spróbujÄ™... Opowiem Wam o szczęściu, które jest w nas i wokóÅ‚ nas.

Wczesniejsze części przeczytasz tu:

http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,7142,poczuc_smak_szczescia_1,

http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,7143,poczuc_smak_szczescia_2,

http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,7144,poczuc_smak_szczescia_3,

http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,7145,

Dzień IV - Smak szczęścia
Czwartek byÅ‚ dniem premiery i oficjalnego zakoÅ„czenia warsztatów. Już przed ósmÄ… rano aktorzy wyjechali z tryszczyÅ„skiego hotelu do Bydgoszczy, by na scenie Miejskiego Centrum Kultury stanąć do próby generalnej, a o 13.00 pokazać przedstawienie przed wypeÅ‚nionÄ… po brzegi publicznoÅ›ciÄ….

Åšwietnie pomyÅ›lana scenografia oddajÄ…ca charakter miejsca pochodzi ze scenariusza, wedÅ‚ug którego rzecz rozgrywa siÄ™ na Dworcu GÅ‚ównym Bydgoszcz. Na peronowych Å‚awkach oczekujÄ… pasażerowie, a w budce - znudzony konduktor. Co chwilÄ™ ktoÅ› siÄ™ pojawia i znika, na swój sposób komentujÄ…c temat szczęścia. Ze strzÄ™pów rozmów jawi siÄ™ wzruszajÄ…ca historia bezdomnego mężczyzny, podglÄ…danych z zazdroÅ›ciÄ… zakochanych, kobiety szukajÄ…cej przystanku "szczęście" czy innych podróżnych, których los poÅ‚Ä…czyÅ‚ wspólnym oczekiwaniem na spóźniony pociÄ…g. SÄ… wiÄ™c dialogi, monologi, Å›piewy i taÅ„ce. Na scenie osoby niepeÅ‚nosprawne z różnymi schorzeniami wzruszajÄ… prostymi sÅ‚owami i piosenkami z treÅ›ciÄ…, takimi jak np. "Brzydka ona, brzydki on". Jest dynamicznie i widać, że każdy z aktorów wkÅ‚ada w swój wystÄ™p serce. Na zakoÅ„czenie oklaski, podziÄ™kowania i wspólne zdjÄ™cia. Emocje trzymajÄ… wszystkich do wieczora. Szczęście widać na ich twarzach. Tu już niepotrzebne sÄ… sÅ‚owa.

Kolacja oznacza zakoÅ„czenie projektu. Jeszcze tylko rozdanie TRYSZCZYNarki, podziÄ™kowania dla dziennikarzy i organizatorki warsztatów, czyli prezes Fundacji Arka Bydgoszcz Barbary Olszewskiej oraz kwesta. Tym razem uczestnicy licytowali przywiezione ze sobÄ… pamiÄ…tki, książki, wykonane na zajÄ™ciach rÄ™kodzieÅ‚o, obrazy, biżuteriÄ™, nalewki czy sÅ‚odycze. Zbyszek Wróbel i Waldemar ZyÅ›k zachÄ™cali do wspierania wyjÄ…tkowo ważnego celu. ByÅ‚o nim wileÅ„skie hospicjum, które prowadzi gorzowska siostra Michaela Rak, która zgodziÅ‚a siÄ™ uczestniczyć w przygotowywanej w Bydgoszczy listopadowej konferencji onkologicznej. Wtedy też otrzyma zebrane w ostatni wieczór 2002 zÅ‚. Ta suma zaskoczyÅ‚a wszystkich i wywoÅ‚aÅ‚a prawdziwÄ… radość na twarzach arkowiczów. Oni doskonale rozumiejÄ…, jak ważny jest w chorobie każdy grosz. A siostra Michaela już napisaÅ‚a: "przeogromnie dziÄ™kujÄ™ za wsparcie naszego codziennego wyzwania".

W piÄ…tek rano zostawiliÅ›my goÅ›cinny Hotel Park w Tryszczynie i rozjechaliÅ›my siÄ™ do domów w Polsce. W tej niewielkiej, ale jakże ciekawej wiosce zostawiliÅ›my też swoje serca, ale za to poczuliÅ›my, jak smakuje szczęście. I tego wspomnienia nikt nam już nie odbierze.

Tekst i foto Hanna Kaup

Wykorzystywanie zdjęć bez zgody autora zabronione.

Więcej zdjęć: http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2016-09-21_poczuc_smak_szczescia_5,

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć