Czy William Shakespeare wyobrażał sobie, że jego dramat „Romeo i Julia” będzie kiedyś muzycznym widowiskiem? Czy zgodziłby się na zastąpienie dialogu piosenkami i tańcem?
Czy poznałby swoje dzieło, siedząc na widowni Teatru im. J. Osterwy w Gorzowie?

Myślę, że dla nas, ludzi XXI wieku ważniejsze są odpowiedzi na inne pytania:

Czy realizatorom udało się stworzyć przedstawienie, które zatrzymuje uwagę widza, wychowanego – w większości – na kulturze obrazu, nie słowa?
Czy temat, bądź co bądź dotykający archaicznych wartości – nie chodzi tu tylko o samą miłość, ale np. o małżeństwo jako święty związek – dotrze do odbiorcy wkraczającego dziś w dorosłe życie?
Czy wychodząc z teatru, ten odbiorca nie powie: „Było fajnie” i nie wyniesie żadnej refleksji?

Realizacja „Romea i Julii” w reżyserii Cezarego Domagały z muzyką Pawła Steczka, scenografią Ireneusza Domagały i choreografią Dariusza Lewandowskiego mnie przekonuje, bo wykorzystuje wszelkie elementy sztuki teatralnej, która naśladując życie, niesie refleksję o nim (celowo nie piszę „oczyszczenie”).

Realizacja Romea i Julii”, której premiera odbyła się w gorzowskim teatrze 26 stycznia, zatrzymuje uwagę widza od pierwszej chwili, ponieważ wymaga od aktorów pokazania nie tylko prawdy o człowieku – choćby w przekonującym wykonaniu piosenki o nienawiści – ale też sprawności wokalno-tanecznych i to wszystko widzowi daje. Dwie godziny w teatrze spędzone z historią tragicznej miłości kochanków z Werony to dwie godziny, z których reżyser nie zmarnował ani minuty. Co ważne – w teatrze wykorzystał także loże, proscenium, a także przestrzeń obok widowni. Oddał ją we władanie głównie Przeznaczenia. Tę postać, której nie ma w dramacie, przejmująco odegrała Karolina Miłkowska-Prorok, wchodząc w życie bohaterów w tak niespodziewanych momentach, w jakich pojawia się ono w życiu każdego z nas. To świetny zamysł reżyserski, dzięki któremu refleksja spada na widza nieoczekiwanie już w trakcie przedstawienia.

A ono, od początku do końca jest dynamiczne, barwne, pełne różnorodnie emocjonalnych obrazów, którym towarzyszą zebrane w jedno i pojawiające się jak ciarki na ciele odczucia: niepokoju, zachwytu, lęku, zdenerwowania, sympatii, złości. Wszystko wsparte takim układem choreograficznym, który – jak powiedział Dariusz Lewandowski – jest nie tylko tłem czy dodatkiem do wydarzeń. Ten układ mówi bez słów, wplatając się w rzeczywistość rozgrywaną w dramacie. W II akcie zostaje pięknie zrealizowany w scenie śmiertelnej bójki między Tybaltem i Merkucio, a potem Tybaltem i Romeo. To, co dzieje się w dramacie w górnych partiach scenografii, tańczą tancerze na dole przed widownią. Ta scena dowodzi, jak pięknie można mówić za pomocą choreografii, jakie sfery ludzkiego odczuwania obudzić tańcem. Rola więc grupy młodych tancerzy jest w widowisku Cezarego Domagały niekwestionowana. Widać, że nad każdym gestem, każdym krokiem, każdym ruchem czuwali trzej realizatorzy, dokładnie rozumiejący rolę słowa, muzyki i tańca w teatrze.

A gorzowscy aktorzy pokazali, na co ich stać. I wydobycie z nich najlepszych pokładów artystycznych umiejętności to też rola i zasługa reżysera. W widowisku „Romeo i Julia” nie ma słabych postaci. Jan Mierzyński i Adrianna Góralska to prawdziwie zakochani Romeo i Julia. Kiedy on słucha jej śpiewu, choć w cieniu nocy, to widać, jak bardzo ją kocha. Kiedy ona tuli się do ukochanego, widać, że zrobi dla niego wszystko. Wybór więc do głównych ról aktorów absolutnie trafiony.
Jak zawsze, rewelacyjna w kreowaniu swoich postaci jest Marzena Wieczorek. Za taką Nianią, jaką pokazała w dramacie, rzeczywiście można nosić wachlarz (tak napisała na Facebooku Katarzyna Radkiewicz). Na osobne odnotowanie zasługuje ojciec Julii Artur Nełkowski. I tu znów słowa uznania dla reżysera, który powściągnął zbytnią ekspresję aktora i pokazał, jak stworzyć postać zasadniczego i nieustępliwego mężczyzny. Interesujący jest – występujący gościnnie w roli Merkucja – Wojciech Jaworski i tajemniczy Cezary Żołyński jako Parys.

Wszystkim należą się wielkie brawa, ale zachwyty nad realizacją powinny być uzupełnione właściwą tematowi Shakespeare'a refleksją, bo to, co ujrzeliśmy na scenie, to dramat nienawiści, która nie tylko w czasach elżbietańskich prowadziła do tragedii. Nienawiść, która od zawsze toczy ludzkie serca, zawsze jest sprawcą wszelkiego zła. O tym trzeba mówić z młodzieżą na lekcjach, o tym trzeba dyskutować po obejrzeniu „Romea i Julii” w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie.

A na przedstawienie w reżyserii Cezarego Domagały powinni pójść wszyscy, nawet ci, którym teatr jest nie po drodze. Gdyby to była realizacja kinowa, jej reklamy już by atakowały całą Polskę w każdym programie TV. A ponieważ tak nie jest, my sami nieśmy zachętę do wszystkich, których spotkamy. Może dzięki temu na gorzowskiej widowni zasiądzie kiedyś nie tyle sam Shakespeare, ale jacyś nieszczęśliwi kochankowie czy śmiertelnie zwaśnieni sąsiedzi. I może ich losy nie będą tak tragiczne...

Hanna Kaup
Foto Ewa Kunicka

Dodaj komentarz:

Składy komisji Sejmiku Województwa Lubuskiego

Radni województwa w trakcie sesji w dniu 20 maja 2024 r. wybrali przedstawicieli komisji w Sejmiku Województwa Lubuskiego VII kadencji. Wybrano ... <czytaj dalej>

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

Remont schodów

Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń. Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ... <czytaj dalej>

«	czerwiec 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Głupoty, psychologiem może być każdy. Wystarczy, że przeczytasz dwie książki i leczysz bioprądami. <czytaj dalej>

O ile tablice edukacyjne i "lecznicza zieleń" podrożą koszty inwestycji?
"... W naszym interesie jest by ten miś był jak najd <czytaj dalej>

Znowu " sami swoi". A wogóle czym oni się zajmują??? <czytaj dalej>

Tak miasto twój wójt sp...ł, że faktycznie rowerem lepiej jeździć, ale powstaje kolejne pole do....nadużyć/?/ Na początek, obowiązkowe kaski <czytaj dalej>

To proponuję jeszcze do każdego roweru, silnik odrzutowy, zestaw Wi-Fi, talerz satelitarny i co tam jeszcze w koszta można wrzucic :-) <czytaj dalej>