zygmunt_marek_piechocki BLOG

Jeszcze kilka dni i rok 2013 będzie za nami. Tak więc w te dni czas myślenia przeszłego i przyszłego. Powinienem zapisać, jak księgowy w amerykance, to co po stronie aktywów i po stronie debetów. Ile kilometrów przejechałem tymi swoimi dwoma rowerami, ile spaliłem benzyny, wydałem pieniędzy na książki. Ile ich przeczytałem, ile zobaczyłem dobrych filmów. Na ilu koncertach byłem… Nie, nie prowadziłem takiej księgowości. Może jedynie liczniki rowerowe pokazały przebieg.

Kilometry przejechane do moich lasów, do Łośna. Pewnie ponad cztery tysiące.
Czy zrobiłem coś dobrego dla tych, którzy obok i tych którzy nieco dalej? Starałem się, by tak było. Pewnie nie zawsze z dobrym skutkiem, tak jak postanowiłem, zaplanowałem. Jak to w życiu.

Tak, sporo słuchałem Muzyki. Tej na żywo, w Filharmonii Gorzowskiej, także tej w słuchawkach z czeluści laptopa czy płyt. Wiele czytałem. Napisałem i wydałem w 2013 roku jedną książkę – Powrót Melanii Fogelbaum. Druga tegoroczna, z wierszami Czerpanie z pustki którą wyda Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Gorzowie, ukaże się na początku 2014 roku. Więc jakieś drobne sukcesy. Radości.

Sporo listów do Julii i wyimków z mojego pamiętnika opublikowano zarówno na internetowej stronie Filharmonii Gorzowskiej jak i w portalu www.egorzowska.pl.
Oponenci i krytykanci tych pisań? Ich odsyłam do biografii Roberta Schumanna. Do Jego Florestana i Euzebiusza, do „Mistrza Raro”.

Czytałem. Wiele poezji. Zapamiętałem, pozakładkowałem wiersze, które mają być mi drogowskazami. Wiersze z pokazywaniem wartości ponadczasowych, wiele wartych.
Tych, które trzeba znać, starać się wprowadzać w życie. Albo chociaż zauważać.
O przepięknie mądrych tekstach poetyckich międzyrzeckiej Poetki Ireny Zielińskiej pisałem we wstępie do swojej książki W pobliżu rozumienia. O Jej tomiku Przyłapana na istnieniu można by jeszcze wiele. Zacytuję jeden wiersz. Ten, z którym się najbardziej identyfikuję:

JA − POWIETRZE

już prawie nie wychodzę
z domu

już jestem wielkie nic
wpatrzone w oczy horyzontu
własnej wyobraźni

jestem z wyboru
głucha
niema
niewidoma

na zewnątrz
i od wewnątrz
nikogo nie obchodzę

mogłabym tak właściwie
już nie istnieć
gdyby powietrze
we mnie skamieniało

żywe w nadmiarze

Ja sam usytuowałem się w pobliżu rozumienia. I staram się jakoś istnieć. Choć nie jest łatwo. Zwłaszcza kiedy słyszę, że zaistniałeś, zostałeś zauważony dzięki niej, niemu, komuś. Więc nie jest łatwo. Porażki.

na zewnątrz
i od wewnątrz
nie obchodzę nikogo

Lub prawie nikogo. Stąd może moja intelektualna bliskość z przyłapaną na istnieniu, Ireną Z.. Także z moim ulubionym amerykańskim Poetą, Pisarzem Charlesem Bukowskim. Ten Jego wiersz oddaje w pełni moje odczucia około sylwestrowe:

Liście palmy

Dokładnie o północy
Z 1973 na 1974
W Los Angeles
Zaczął padać deszcz
Na liście palmy za moim oknem.
Wystrzeliły petardy i zatrąbiły klaksony
Niebo zagrzmiało.

Poszedłem spać o 9 wieczorem
Wyłączyłem światło
Nakryłem się pościelą –
Ich radość, ich szczęście
Ich okrzyki, ich papierowe kapelusze,
Ich limuzyny, ich kobiety,
Ich amatorskie pijaństwo...

Witanie Nowego Roku zawsze mnie przeraża.

Życie nie ma pojęcia o latach.

Teraz klaksony umilkły
Umilkły petardy i burza...
Wszystko skończyło się w pięć minut...
Słyszę jedynie deszcz spadający
Na liście palmy
I myślę że
Nigdy nie zrozumiem ludzi,
Ale udało mi się przeżyć.

Dla mnie tzw. Sylwester nie jest dniem/nocą radości. Raczej upokarzającym czasem, w którym myśli o przemijaniu. Upokarzającym w sensie nieodwracalności. Bez możliwości wpłynięcia na cokolwiek, co się wydarzy. Dobrego czy złego.

Może na pocieszenie wiersz księdza Jerzego Szymika. Profesora nauk teologicznych. Uważam, całkiem słusznie, laureata nagrody Ślad za, jak napisano w laudacji… świadectwo głębokiej jedności między wiarą i kulturą, teologią i literaturą… cierpieniem i miłością, ziemią a niebem. To, że tak jest, że to prawda, wiem po czytaniu Jego wierszy.
Wiersz na pocieszenie? Wiersz i o przemijaniu, ale i o łapaniu chwili, uznawaniu, że są także szczęśliwe. Nie zawsze je dostrzegamy:

Koniec filmu

Wychodzą z kina,
bezwstydnie młodzi,
obejmujący się z przesadną czułością,
roześmiani.
Pada śnieg.
Grzebią w kieszeniach,
szukając papierosów i kluczyków.
Zapalają
papierosy,
silniki.
Zmysły płoną same.
Całują się, lepią śnieżki, wybuchają śmiechem.
Nie wiedzą,
że akurat są szczęśliwi.
Pada śnieg.
Nadchodzi noc.

Obserwuję mimochodem,
zza firanki, ukradkiem, dyskretnie.
Myślę o tym, co już straciłem,
o bezpowrotności,
o tym co jeszcze stracę.
I o obietnicy, o nadziei.

Obserwuje ich znowu.
Jest maj, więc zachowują się bujnie, bzowo.
To już inni. Tamci już nie lepią bałwanów.
Ale ci też nie wiedzą,
że akurat są szczęśliwi
i że już za chwilę
będą tęsknić niedosiężnie
do tej właśnie chwili. Do zapachu
Młodego ciała, do szybkiego kroku,
do jęków wydawanych z rozkoszy, nie z bólu.
Już za chwilę
zamiast z kina
będą wychodzili z życia.

Zawsze jest zbyt wcześnie,
by pojąć, że jest się szczęśliwym.
To przychodzi potem i przedtem:
że się było i że się będzie,
we wspomnieniu i obietnicy.

Pada na nich śnieg,
sypią się na nich płatki bzu.

I chyba na zacytowaniu tego wiersza zakończę to swoje przednoworoczne pisanie. Życzę sobie i Czytelnikom umiejętności zapamiętywania chwil szczęśliwych. Tych, które później mogą uszczęśliwić te mniej przyjemne. Przypominaniem.

25 grudnia 2012 roku

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Przebudują Ikara

Przetarg na przebudowę ostatniego etapu ulicy Ikara rozstrzygnięty. Kolejna osiedlowa uliczka zostanie w pełni przebudowana. Nowa nawierzchnia ul. Ikara ułatwi codzienne ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

A synowiec tam po co w radzie miasta skoro nie chodzi na sesje.
Paluch po tak durni mieszkańcy wybrali
Jeszcze wierchowicza brakuje tylko d <czytaj dalej>

Grochówki żadnej tam nie widziałem tylko długa kolejkę po watę cukrową.
Nowy wojewoda nowe porządki.
<czytaj dalej>

Nie ma w Polsce wojska. Piknik 3majowy tylko to dowiódł żadnego czołgu ja płaci grunwaldzkim, bo wszystkie oddaliśmy Ukrainie. 2 taki i 2 Pilice <czytaj dalej>

a w gryfinie była super zabawa <czytaj dalej>

Obchody na "bogato". Już nawet nielegalne, za "tamtej" Polski były z atrakcjami.
Jakieś orkiestry, występy, tance, a tu <czytaj dalej>